De Pacific

Inmiddels aangekomen in Sámara. We hebben super geslapen, we hebben een mega groot bed. Vandaag gaan we met een boot de Pacific op om dolfijnen en walvissen te spotten. De boot waarmee we varen is niet zo heel groot maar heeft aan beide zijden zitruimte en is overdekt. Ruimte genoeg, we zijn met 12 personen. Eenmaal op zee treffen we een stel Soepschildpadden ( ja dit soort zeeschildpadden heten echt zo) die aan het sexen zijn. Hihihi. Wist je dat deze zeeschildpadden dit wel tot 8 uur lang!!! kunnen volhouden, zelfs meerdere keren achter elkaar. We varen verder de Pacific ocean op en zien de dolfijnen langs de boot springen, ze wijzen de weg. Dit is toch zo mooi. Niet veel later ineens rechts van de boot komt een bultrug walvis uit het water om zich vervolgens niet meer te laten zien, mannetjes kunnen tot wel 2 uur onder water blijven. We spotten er nog 1 maar ook die raken we kwijt. Als de boot stil ligt hoor je het geluid dat ze maken. We varen langzaam richting kust als we er nog 2 zien, moeder met jongachter elkaar komen ze boven, ze spelen en de jonge bultrug komt hoog uit het water. Dit overtreft toch je dromen om dit in het echt te mogen zien. Na deze boottocht die ruim de ochtend duurde hebben we de rest van de middag vrij te besteden. De temperatuur is 30 graden en de luchtvochtigheid is hoog. We hebben een relaxmiddag ingepland en komen niet verder dan het zwembad. Rond de klok van 5 begint het te regenen met donder en bliksem. Na een ruim uur is het weer droog, alleen dondert het nog. Bij deze heerlijk rustige omgeving en met palmbomen omringde strand, waar de zee nog wel ruw is gaan we een hapje eten. Na nog een borreltje gedronken te hebben gaan we terug naar het hotel. De koffers gepakt, morgen gaan we verder naar een nieuwe locatie.

De Spa ( warmwater bronnen) in het regenwoud

Laat in de middag, zo rond de klok van 4 is het tijd voor ontspanning. We gaan met de tractor met aanhanger met zitjes in tribune stijl naar de natuurlijke warmwaterbronnen. We zitten in het laagseizoen wat inhoud dat je nergens hoeft te wachten en we meestal de enige groep zijn. Ook op dit tijdstip hebben we de bronnen voor onszelf. We nemen eerst plaats in de stoomcabine waar we enkele minuutjes zitten, terwijl buiten de regen zachtjes tikt. We zitten gelukkig droog voor zover je het droog kunt noemen als het zweet in slootjes van je af stroomt, Als alle porien helemaal open staan kunnen we naar buiten waar we onszelf insmeren met warme lichtgrijze vulkanische modder. Het is verjongend en je krijgt er een super zacht huidje van. Na het insmeren moet het nog wel even opdrogen zodat we eruit zien eruit zien als een wit zandmannetje/vrouwtje. Tijd om onder de douche te gaan staan om je af te spoelen...….. brrrrr onder de koude kraan. Het water komt rechtstreeks uit het naastgelegen bergbeekje. Het bad daarna is heerlijk warm; 37 graden. MMMmm daar warm je weer lekker van op. De andere baden zijn afwisselend koud, warm en heet. Alhoewel je bij koud wel moet denken aan Costa Ricaans koud. Ook dat is nog best warm. Het warmste bad was 41 graden heerlijk warm. Langzaam word het donker en komen de dieren tot leven, Je hoort om het kwartier weer een nieuw geluid, We sluiten af met een heerlijke bbq, heel erg lekker. Als toetje krijgen we moskovische cake met melk en room, echt een Costa Ricaans toetje.
We gaan weer met de trekker terug, nu in het donker best wel spannend. Ik (Astrid) zit naast Donja Rosa een masseuse echter zij is blind maar een schat van een vrouw. Samen staan we sterk zeggen we in het Spaans/Engels en we houden elkaar goed vast. Op het einde als de weg vlakker is masseert ze zomaar een paar plekjes op mijn schouders en rug, zo bijzonder en zo lief!! ben er een beetje beduusd van.

Weltrusten………...

Alajuela Buena vista Lodge

Om 09.00 uur zijn Rene en twee andere reizigers Tiny en Wilfred samen met Vincent een wandeling gaan maken naar de waterval. Ik heb besloten niet mee te gaan. Ze wandelen door het bos en over asfalt en op sommige plekken moeten ze zelfs door een beekje met blubber, het is een heuvelachtig terrein Ruim anderhalf uur heen en best wel zweten voor de meesten in verband dat het pad regelmatig zeer steil omhoog ging maar ook steil naar beneden. Onderweg een toekan gezien, wat een prachtige vogel, ook de waterval was best indrukwekkend. De terugreis ging iets sneller doordat ze opgehaald werden door een trekker met aanhanger.
Na de lunch kreeg iedereen, tenminste die meedeed een helm op zijn/haar hoofd, inclusief een binnenband van een auto. Vervolgens begon de klimtocht naar boven om vervolgens naar beneden te glijden via de glijbaan van 460 meter lang met behulp van een bak ijskoud water. Dit mocht je onbeperkt blijven doen maar telkens de tocht naar boven van een halve kilometer vergt veel. Ontzettend veel lol gehad met zijn allen.

Zonsondergang in de Sunsetbar BuenaVista

We zijn aangekomen in de BuenaVista Lodge, en gaan na het opfrissen naar de Sunsetbar. Drie keer raden waar die naam vandaan komt. We hebben geluk, het is niet bewolkt, we hebben een prachtig uitzicht over de Atlantische oceaan waar we de zonsondergang fotograferen. je hebt hier een geweldig uitzicht over een groot gedeelte van bergen en valleien, aan de horizon verdwijnt dan langzaam de zon achter de bergen.

Een brug te ver.....hangbruggenwandeling in Mistico

Vanmorgen zijn we na het ontbijt om 08.15 uur vertrokken voor een drie uur durende wandeling door het regenwoud met een zes tal hangbruggen erbij. We rijden eerst naar de oostkant van de Arenal Vulkaan, de weg is op het laatst niet zo gladjes meer, het is gewoon een keien-pad. het is bewolkt maar bloedje warm. Dit park staat bekend om zijn "Hanging bridges" 6 grote bruggen en wat kleintjes. Voor Astrid een hele uitdaging, maar ze gaat ervoor. Om 09.00 uur vertrekken we. We lopen door het regenwoud en krijgen veel uitleg over de planten en de dieren, al zien we deze laatste niet veel. We hebben een regenponcho aan want het drupt in het regenwoud nogal en anders zit je straks nat in de bus en dat is ook niet alles. De wandeling is met vele stukken klimmen zwaar maar prachtig. De hangbruggen zijn erg wiebelig, toch mooi om over heen te lopen en zo de diepte in te kijken. na anderhalf uur beginnen we ook weer iets te dalen, het eerste deel was toch vooral klimmen. We zien wat vogels en nesten van de vogelspinnen, de tarantula die hier leeft. Ook horen we verschillende dierengeluiden. Het laatste stuk van deze wandeling is weer flink steil naar boven klimmen. Dan betreden we de hoogste brug van het park; 45 meter hoog boven de jungle en 92 meter lang. we genieten van panoramische uitzichten. Eenmaal boven genieten we onder het genot van een kopje koffie nog even van het mooie uitzicht op de Arenal Vulkaan.

Op de grens met Nicaraqua

Tussen La Fortuna en Cano Negro nabij de grens van Costa Rica met Nicaraqua ligt de "Leguanenbrug". Een plek waar de leguanen worden gevoerd. Waar vanaf een brug prachtige foto's zijn e maken van leguanen die lui liggen op boomtakken en genieten van de rust. Onderweg zien we vele ananas plantages, Costa Rica is erom bekend. De oogst van deze prikkelende planten is geen pretje. De mensen moeten beschermende kleding aan (in deze hitte) om de scherpe bladpunten niet te voelen.
We gaan een bootsafari maken op de grensrivier /wildcorridor met Nicaraqua; "De Rio Frio".
We zien diverse vogels zoals de slangenhalsvogel, de koerreiger, ibissen en een paar soorten ijsvogels en vele waarvan we de namen al niet meer weten maar gelukkig hebben we de foto's. Rustig zijn naam eer aandoende hangt een luiaard aan de oever in een boom, wat zal hij wel niet denken van al deze fotograferende toeristen.
Tegen een boomstam zien we de knalgroene kroonbasilisk ons beter bekend als de Jezus Christ Lizzerds die lopen over het water. Een grappig gezicht. Niet veel later zien we de brulapen in de bomen, die kunnen een best geluid maken. Een moeder met een kleintje op de rug loopt over een palmboomblad, een paar zijn met elkaar aan het spelen. Ondertussen aan de andere kant melden de slingerapen zich met veel bombarie. Deze zijn een stuk bewegelijker dan de brulapen.
We leggen aan voor de lunch en tijdens de lunch zien we op een boomtak een aantal vleermuizen die heerlijk slapen, er volgt een luid gedonder en voor we het weten gaan de hemelsluizen open. Regen, onweer en bliksem kortom het is noodweer geworden. We varen na de lunch toch nog een stukje verder en zien op de kant een kaaiman verbolgen naar de regen kijken, tja ook voor hem/haar is het slecht weer. Als de boot weer aanmeert, realiseren we ons dat de tijd is omgevlogen, nog een klein stukje bussen naar La Fortuna vanwaar we morgen weer verder door reizen. We gebruiken laatste uurtjes van de middag als een relaxmomentje.

Dag 2

Snel is dag 2 van onze rondreis aangebroken en vertrekken we naar La Fortuna. Vandaag gaat de reis echt van start. Het duurt even voordat we San José uit zijn en we via de legendarische  Pan American Highway naar het Noorden rijden. Wanneer we de snelweg verlaten rijden we dwars door de bergen doielr een overweldigend groen landschap en spotten we het "eerste wild" een luiaard. Hij hangt te hoog om een goede foto te maken en is te lui hihi om naar beneden te komen.     We verblijven 2 nachten in een Lodge aan de voet van de Adrenaline vulkaan. Soms hoor je een donderend geraas. Sinds enige tijd heeft de vulkaan geen lava uitbarstingen meer maar enkel gasexplosies die je hoort. Vanaf de lodge hebben we een prachtig uitzicht op de Arenal vulkaan. We frissen ons even op en wandelend over het terrein maken we ons op voor de nightwalk/ jungle hike.

Nightwalk/ Jungle Hike

Voor vertrek krijgen we een flesje water en een zaklamp, ook krijgen we nog wat tips van inzg gids Juan. Het is een twee uur durende wandeling door het regenwoud, het is uitzonderlijk warm en vochtig. Voor ons mensen niet de meest ideale omstandigheid maar voor de flora en fauna zeker wel. Tijdens de wandeling schijn je met je zaklamp en kijk je links, rechts, omhoog en vooral naar beneden. Je wilt niet per ongeluk op iets gaan staan of dat er een slang hangt te wachten. Toch stap je wel op iets tijdens de wandeling het is echt aardedonker. Als snel zien we de eerste kikker op een blad. De rainforest frog ofwel de regenwoud kikker. We merken ook dat het moeilijk fotograveren is maar we hebben wat op de plaat vastgelegd. De regenwoudkikjer is niet zo groot net als de Blue jeans frog. Een klein kikkertje van 1 CM. Vuurrood met een blauw kontje en achterpoten. We zien spinnen en sprinkhanen een kolonie bladsnijmieren voorbij komen. De volgens ons grote spin vind de gids maar een kleintje. De gids heeft de gele eyelashviper gespot hangend in een boom. Een van de giftigste slangen. Het doel van de wandeling is natuurlijk een foto maken van de beroemde roodoogige boomkikker. We komen aan bij poeltjes waar de kikker goed gedijt maar spotten nog niets. We lopen door totdat we bij nog meer poeltjes aankomen en jaaaa!!! Daar zit ie. De roodoogige Boomkikker en hij heeft zijn vrouwtje meegenomen. Tijdens dit intieme samenzijn hebben ze aan aandacht geen gebrek. De camera's klikken erop los. Super tocht.